Bruisso-di-garçoun
Sideritis provincialis
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Crapaudine de Provence, Crapaudine hérissée.
Descripcioun :La bruisso-di-garçoun es uno pichoto planto lignouso que trachis dins li tepiero secarouso, souvènt dins li relarg ounte i'a pancaro forço planto. Èi di proun peludo, fai de flour jaunasso groupado en verticilo en aut di cambo. Li grano soun burello, un pau tacado de negre .
Usanço :Avèn ges d'usanço couneigudo pèr la bruisso-di-garçoun. Fau saupre que proun de meno de Sideritis sèrvon pèr faire de tè coume sa cousino, lou Tè-de-campagno.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sideritis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irregulièro
Ø (o loungour) flour : 7 à 10 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço e Ligurìo
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterranenco-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Sideritis provincialis (Jord. & Fourr. ex Rouy) Coulomb & J.M.Tison, 2010
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917